Theater is mijn grote liefde. Altijd al geweest. Verder dan de kerstmusical kwam ik meestal niet, tot een vriendin van mij mij meesleurde naar een échte toneelles. Daar ontmoette ik Frank. Algauw werd ik helemaal verliefd op alle gekke opdrachten die we deden, de magische werelden die wij voor onszelf creëerden en de stukken die wij op mochten voeren. Ik leerde over de oude Grieken en kwam erachter dat ik vanuit het niets de meest bizarre typetjes tevoorschijn kon halen. Ik besloot dat dit ‘het’ was en dat ik dit leven wilde. Na het voordragen van een prachtige monoloog in de les kwam Frank naar mij toe. ‘Jij moet naar de toneelschool. Daar zijn allemaal mensen zoals jij.’ Goed plan. Maar hoe dan? Ik speelde nog niet eens een jaar toneel, ik wist niet welke toneelscholen er bestonden en wat je er eigenlijk deed. Een jaar lang heeft Frank mij hierin begeleid en mij de basis van het vak geleerd. Stukken, monologen, theatertermen, attitude. Alles kwam aan bod. Na mijn eerste keiharde afwijzing, heeft hij mij opgeraapt. Toen ik aangenomen werd, hebben we feest gevierd.
Een paar jaar later ben ik nog steeds helemaal gelukkig in het theater. Ik zit in het derde jaar van mijn opleiding. Ik heb daar zo ontzettend veel geleerd over mijzelf, de wereld en wat voor rol theater daar in speelt. Het was een warm bad. Hard werken is het wel; je moet echt bereid zijn om tot het uiterste te gaan. Maar dat was ik.
Via een bizarre omweg ben ik ook nog eens in de wereld van improvisatietheater gerold. Een snelle wereld vol met komische talenten, snelle denkers en authentieke spelers. In die wereld sta ik volledig in mijn kracht. Scenes in het moment creëren, op basis van slechts één suggestie; geweldig. Met een vriend van mij heb ik een eigen improvisatietheatergroep opgericht. Daarnaast speel ik nog in twee andere en heb ik regelmatig een leuk optreden. Ik sta eigenlijk ieder weekend wel te spelen.
Maken, spelen en doceren is mijn passie. Het is alles wat ik wil. Je moet er hard voor werken, maar als je het écht wil moet je je nooit laten tegenhouden. Frank heeft mij geholpen een stevige basis te leggen. Hij heeft mij van het begin tot het einde begeleid en net dat zetje extra gegeven om mijn droom te volgen. Zonder hem had ik nooit deze stap durven nemen. Ik ben hem ontzettend dankbaar voor het feit dat hij in mij geloofde. Dat geloof had ik nodig om te krijgen wat ik het allerliefste wilde: een leven vol theater.